1.
"ให้แต่แรงบันดาลใจ ให้แต่วิธีคิดอยู่นั่นแหละ ทำไมไม่บอกวิธีการมาเลย?" นานมาแล้วเคยมีคนถามผมด้วยประโยคนี้ ...ถือเป็นประเด็นที่น่าสนใจ จึงอยากชวนคุยในเรื่องนี้
ส่วนตัวผมคิดว่า เวลาจะทำอะไรสักอย่าง ผู้คนมักเริ่มต้นด้วยการมองหาวิธีการก่อน ทั้งที่จริงแล้วถ้าวิธีคิดผิด วิธีการจะถูกไม่ได้เลย ถึงแม้อาจโชคดี บังเอิญวิธีการใช้ได้ผลในช่วงแรก แต่ก็จะพังล่มลงมาในภายหลัง เพราะวิธีคิดผิด
คนจำนวนหนึ่ง ชอบเลียนแบบวิธีการของคนอื่น เขาเล่นหุ้นรวย งั้นฉันเล่นบ้าง เขาลงทุนคอนโดรวย งั้นฉันเล่นบ้าง แต่ประเด็นก็คือ ถ้ายังไม่เปลี่ยนวิธีคิด อย่าเพิ่งลงมือทำเลย...มันสำเร็จได้ยาก
ถ้าเราอยู่กรุงเทพฯ วิธีไปเชียงใหม่นั้นมีได้หลายวิธี แต่คงไม่มีวิธีไหนที่จะเหมาะกับทุกคน เพราะบางคนอยากไปถึงเร็ว ๆ แต่บางคนก็ชอบชมวิวระหว่างทาง บางคนอยากขับรถยนต์ไปเอง จะได้แวะรายทาง หรือบางคนชอบผจญภัย ก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปกันเป็นคณะ
...มีมากมายหลายวิธีไป แต่วิธีคิดนั้นล้วนอยู่ในทรงเดียวกัน นั่นคือรู้ว่าจะไปไหน? รู้ว่าไปทำไม? รู้ว่าเราพร้อมจ่ายอะไรบ้าง? แล้วจากนั้นค่อยหาวิธีการว่าแล้วจะไปอย่างไร?
ถ้าอยากไปเชียงใหม่ วิธีคิดต้องใช่ก่อน ...แล้ววิธีการจะตามมาเอง
2.
เมื่อก่อนผมเคยเฝ้าถามตัวเองว่า งานดีๆ เงินดี ๆ โอกาสดีๆ อยู่ที่ไหน? ผมอยากได้วิธีการ บอกวิธีทำมาเลย ตอนนั้นผมอยากประสบความสำเร็จจนตัวสั่นแล้ว
วันนั้นผมยังไม่รู้คำตอบหรอกครับ เลียนแบบวิธีการของคนอื่นไปเรื่อย แต่วันนี้ผมรู้แล้วว่าสิ่งแรกที่เราต้องทำก็คือ "ปรับความคิด" ของเราให้ถูกต้องก่อน
พัฒนาตัวเอง ให้คู่ควรกับสิ่งที่อยากได้ แล้วสิ่งที่ต้องการ จะมาหาเราเอง วันที่เรามีคุณสมบัติพร้อมแล้ว โอกาสดี ๆ คนดี ๆ งานดี ๆ เงินดี ๆ จะเข้ามาให้เราเลือกแบบไม่มีวันหมด ไม่รับก็ไม่ได้ กินไม่ไหว ใช้ไม่หมด
แต่ปัญหาก็คือ การพัฒนาตัวเอง อย่างเช่นอ่านหนังสือ เข้าฝึกอบรม ดูวิดีโอความรู้ คบเพื่อนดี ฝึกฝนวิชาเก่า หาวิชาใหม่ ...ของพวกนี้ "ใช้เวลา" จึงน่าเสียดายที่คนจำนวนหนึ่งใจร้อน อยากรวยเร็ว อยากสำเร็จเร็ว เมื่อเจอปัญหานิดหน่อย เมื่อต้องใช้เวลาพัฒนาตัวเอง ก็เลยยอมแพ้ง่าย แกล้งตายบ่อย และถอยออกไปจากเส้นทางในที่สุด
และนั่นเองคือความสำคัญของ "แรงบันดาลใจ" มันคือแรงกระตุ้นให้เราเริ่มต้น มันคือเชื้อเพลิงที่ทำให้เรายังคงมุ่งตรงไปต่อ มันคือมือที่มองไม่เห็น ฉุดเราลุกขึ้นใหม่ในวันที่ล้ม
ไม่มีสบู่ก้อนไหน อาบแล้วสะอาดไปทั้งเดือน ไม่มีข้าวมื้อไหน กินแล้วอิ่มท้องไปทั้งปี เราจึงต้องกินใหม่ อาบน้ำใหม่ และรับ "แรงบันดาลใจ" ใหม่อยู่เป็นระยะ
ผมไม่มีวิธีการไปถึงเชียงใหม่ที่เหมาะกับทุกคน แต่ถ้าคุณอยากไปเชียงใหม่ ผมพอจะมีแรงบันดาลใจมามอบให้ แต่ถ้าจะให้ดีที่สุด วันหนึ่ง...คุณต้องจุดพลังใจด้วยตัวเอง
จงสร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง และเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อื่น
3.
อันที่จริง ทุกคนล้วนมีด่านที่ต้องผ่านไป ยิ่งเติบโต ด่านที่ต้องผ่าน ยิ่งยากขึ้น ใหญ่ขึ้น ในช่วงเวลาแบบนั้น...กำลังใจจึงสำคัญมาก เพียงขออย่าได้ปรารถนาให้ด่านนั้นเล็กลง ง่ายขึ้น แต่จงปรารถนาให้เรานั้นแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แกร่งพอที่จะผ่านด่านยาก ๆ ไปได้
เพราะฉะนั้นในทุกค่ำคืน อย่าลืมให้กำลังใจตัวเอง ฉันทำได้ ฉันผ่านมันไปได้ วันนี้ฉันทำได้ดีมาก และพรุ่งนี้ฉันจะทำได้ดีกว่านี้อีก
...ในความมืด ลองคุยกับตัวเอง ...ในความมืด ลองให้กำลังใจตัวเอง ...ในความมืด ลองกล่าวชื่นชมตัวเอง
ฟังดูแปลก บ้าหรือเปล่า? เหมือนหลอกตัวเองไปวัน ๆ แต่คำถามก็คือ... เราอยู่กับตัวเรามาทั้งชีวิต ทำไมไม่คิดคุยกับตัวเองบ้าง? ถ้ายังให้กำลังใจตัวเองไม่เป็น แล้วจะต้องร้องหากำลังใจจากคนอื่นอีกนานเท่าไหร่? ถ้ายังไม่เคยกล่าวชื่นชมตัวเอง ในเมื่อเรายังไม่เคยรักตัวเอง แล้วใครที่ไหนจะมาชื่นชมเรา?
คุณทำได้ คุณผ่านมันไปได้ทุกเรื่อง วันนี้คุณทำได้ดีมาก และพรุ่งนี้คุณจะทำได้ดีกว่านี้อีก
ขอพลังจงอยู่คู่กับคนตั้งใจในชีวิต ผมเป็นกำลังใจให้คุณนะครับ.
