1.
"เราจะไม่มีวันร่ำรวย จนกระทั่งรู้สึกว่าร่ำรวย เราจะไม่มีวันยากจน จนกระทั่งรู้สึกว่ายากจน" ประโยคนี้เหมือนจะเป็นการเล่นคำ...แต่ไมใช่เลย
จริงอยู่ที่ความร่ำรวยนั้นเกี่ยวกับจำนวนเงิน เพราะถ้าเงินไม่พอใช้ มีแต่หนี้สิน จะให้มาทำรู้สึกว่าฉันร่ำรวย...แบบนั้นคงหลอกตัวเอง
แต่ที่น่าสนใจก็คือ ความร่ำรวยนั้นก็เกี่ยวข้องกับความรู้สึกด้วย บางคนมีเงินมากกว่าคนทั่วไป ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินเลย แต่กลับ "รู้สึก" ว่าตนเองยังขาดแคลน ยังมีไม่พอ เงินทองที่มีอยู่ ก็กลัวจะหมดอยู่ตลอดเวลา ในขณะที่บางคนไม่ได้มีเงินมากมายอะไรเลย แต่เขากลับ "ไม่รู้สึก" ว่าตนเองมีน้อยเกินไป
บ่อยครั้งที่ร่ำรวยหรือยากจน จึงเป็นเรื่องความอุดมสมบูรณ์ที่อยู่ข้างในจิตใจ
2.
คนร่ำรวยคือคนที่รู้สึกว่าชีวิตฉันเต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ ส่วนคนยากจนคือคนที่รู้สึกว่าชีวิตฉันเต็มไปด้วยความขาดแคลน
...ต่อให้มีเงินเท่าไหร่ ความรู้สึกยากจนก็เกิดขึ้นได้เสมอ ถ้าข้างในใจยังเติมไม่เต็ม
คนยากจนไม่ได้น่าสงสาร คนที่ชอบคิดว่าตัวเองยากจนต่างหาก...ที่น่าสงสาร เพราะเขาจะทำตัวเป็นเหยื่อผู้อ่อนแอ ร้องขอความช่วยเหลือ ซึ่งถ้าไม่ได้...ก็จะโวยวายโทษคนอื่น
โลกนี้มีคนยากจนมากมาย ที่เปลี่ยนแปลงฐานะตัวเองได้ เพราะเขารู้ว่าความยากจน ...เป็นแค่เรื่องชั่วคราว แต่คนที่ชอบคิดว่าตัวเองยากจน มักยากที่จะเปลี่ยนแปลงฐานะตัวเอง เพราะเขาเชื่อว่าความยากจน...เป็นเรื่องถาวร
ความร่ำรวยหรือยากจน จึงเริ่มต้นที่ความคิด ไม่ใช่จำนวนเงินทองที่ครอบครองอยู่
3.
ไม่มียุคไหนสมัยไหนที่คนเราจะเพียบพร้อมทุกสิ่งอย่างเท่ากับยุคนี้ แต่ก็น่าแปลก ...ไม่มียุคไหนสมัยไหนที่คนเราจะรู้สึก "ขาดแคลน" ได้เท่ายุคนี้ เหตุก็เพราะโลกยุคนี้ต่างตะโกนบอกว่าเรายังขาดอะไรบ้าง...
เฮ้! นายยังไม่มีมือถือรุ่นใหม่ เฮ้! นายยังไม่ได้ไปเที่ยวเมืองนอก เฮ้! นายยังไม่ได้ขับรถรุ่นใหม่ เฮ้! นายยังไม่มีอิสรภาพทางการเงินเลย เฮ้! จะทำงานไปจนตายหรืออย่างไร?
ในที่สุด เราจึงรู้สึกว่า "ทำไมฉันยังไม่มีนู่นนั่นนี่เหมือนกับคนอื่น?" ...แล้วคนเราก็แปลกด้วยสิ เราเก่งมากที่จะ "มองเห็นในสิ่งที่เราไม่มี"
ผมเคยเขียนประโยคหนึ่งเอาไว้ว่า "เปรียบเทียบตัวเรากับตัวเราเอง...มักนำไปสู่พัฒนาตัวเอง แต่เปรียบเทียบตัวเรากับคนอื่น ...มักนำไปสู่ความทุกข์"
อยากให้ลองถามตัวเองดูว่าตอนนี้เราเป็นแบบไหน? เห็นสิ่งที่เรามี หรือเห็นสิ่งที่เราไม่มี?
4.
ใครที่ชอบเห็นแต่สิ่งที่ตัวเองไม่มี อาจลองใช้วิธีนี้ดู... ให้บอกกับตัวเองว่า
สิ่งที่ฉันมีอยู่ตอนนี้ ดีมาก ๆ ทั้งสุขภาพ เงิน งาน ครอบครัว ฉันภูมิใจในสิ่งที่มี และเป็นอยู่ในทุกวันนี้ แต่สิ่งที่ดียิ่ง ๆ ขึ้นกว่านี้ ก็กำลังเดินทางมาหาฉัน และตัวฉันนั้นก็กำลังเดินทางไปหาสิ่งดี ๆ เหล่านั้น
คำพูดเหล่านี้จะช่วยให้รู้สึกขอบคุณในสิ่งที่มีอยู่ ความรู้สึกขอบคุณจะดึงดูดสิ่งดี ๆ เข้ามาอีก ในขณะที่ความรู้สึกขาดแคลน จะยิ่งผลักสิ่งที่เราต้องการให้ห่างออกไป
แน่นอน ทั้งหมดนี้ไม่ได้ให้มโน เอาแต่นั่งพูดพร่ำ แต่ไม่ลงมือทำสิ่งใหม่ เก่งเท่าเก่า แต่เอาจะมากกว่าเดิม ...แบบนี้ไม่ได้ครับ
คำพูดเป็นได้เพียงกำลังใจ แต่กำลังกาย เราต้องออกแรงสร้างชีวิตให้มั่งคั่งด้วยตัวเอง
5.
ที่เขียนมาทั้งหมด ไม่ได้แปลว่าจะยกย่องความร่ำรวยไว้สูงสุด เงินนั้นสำคัญ...แต่อย่าให้มันสำคัญเกินไป หาจุดพอดีที่จะมีความสุขเพราะมีเงิน เพราะเมื่อเลยจากจุดที่มีเงินเพียงพอ ตอนนั้นเงินจะไม่ช่วยอะไรแล้ว และเผลอ ๆ อาจทำให้เป็นทุกข์เสียอีก
จงอย่าไขว่คว้าหาเงินไปเรื่อย ๆ เพียงเพราะคิดว่าถ้ามีเงินมากขึ้น 10 เท่า จะมีความสุขมากกว่านี้ 10 เท่า ...เพราะมันไม่จริง
อย่างไรก็ตาม พอใจในสิ่งที่มี ไม่ได้แปลว่า...จะรับสิ่งที่ดีกว่านี้อีกไม่ได้ จากนี้ไป ยกเลิกความรู้สึกขาดแคลนนั้นเสีย แล้วเปลี่ยนมาขอบคุณในสิ่งที่มีอยู่ ให้ความมั่งคั่งเริ่มต้นจากข้างใน
แล้วไม่นาน จะผลิบานเป็นความมั่งคั่งสู่ภายนอกในสักวัน.
