แรงบันดาลใจ x พัฒนาตัวเอง

"เงินเดือนของเราคือรายจ่ายของบริษัท" ใครที่เข้าใจในประโยคนี้ เขาคนนั้นจะตั้งอยู่บนความไม่ประมาท และเร่งพัฒนาตัวเอง ข้อดีของเงินเดือนคือให้ความมั่นคง แต่ข้อเสียก็คือทำให้ใครหลายคนเฉื่อยชา คนส่วนใหญ่ เมื่อทำงานไปสักพัก ก็จะเริ่มหยุดพัฒนาตัวเอง ลืมนึกไปว่าซอฟท์แวร์ที่ไม่อัพเดท ไม่นาน ก็จะถูกเลิกใช้ในที่สุด และเพราะเงินเดือนนั้นให้ความมั่นคง มันจึงยิ่งดับเบิ้ลความเสี่ยง เพราะทำให้เราคิดฝากชีวิตไว้กับบริษัท ไม่เคยคิดหา "ทางเลือก" ที่จะกลายเป็น "ทางรอด" เมื่อยามคับขัน ...มีอยู่สองค

...เดือนนี้คุณจ่ายค่าเล่าเรียนไปเท่าไหร่ครับ? คนที่เรียนจบมานานแล้ว เจอคำถามนี้เข้าไป อาจจะงง เพราะคิดว่าการเรียนเป็นเรื่องของเด็ก ผู้ใหญ่ทำงานแล้ว จะต้องเรียนอะไรกันอีก โตแล้ว ทำอะไรก็ได้ ...แต่นั่นเป็นความเข้าใจที่ผิดมาก ผมเห็นหลายคนที่รู้จักกัน พวกเขา "เรียน" กันแบบไม่มีเหนื่อย บางคนราวกับกินหนังสือเป็นอาหาร สั่งซื้อจากเมืองนอกมาเป็นตั้ง บางคนข้ามน้ำข้ามทะเลไปเรียนคอร์สแพง ๆ คนเหล่านี้คือคนที่ทำรายได้ มากกว่าคนทั่วไป สิบเท่าหรือมากกว่า ...บางคนอาจคิดแบบนี้ ใช่สิ ก็คนพวกนี้

รู้จัก "กฏ 80/20" อันลือลั่นมั้ยครับ? กฏนี้คิดค้นเมื่อปี 1906 หรือร้อยกว่าปีที่แล้ว โดยนักเศรษฐศาสตร์ชาวอิตาเลียน ชื่อ "วิลเฟรโด ปาเรโต" กฏนี้บอกเราว่า ต้นเหตุเพียง 20% ก่อให้เกิดผลลัพธ์ถึง 80% ในขณะที่ต้นเหตุถึง 80% ก่อให้เกิดผลลัพธ์เพียง 20% เท่านั้น ตัวอย่างเช่น... ลูกค้าเพียง 20% ก่อให้เกิดรายได้ถึง 80% ในขณะที่ลูกค้าถึง 80% สร้างรายได้เพียง 20% รายการอาหารเพียง 20% ของเมนู ก่อให้เกิดรายได้ถึง 80% ในขณะที่รายการอาหารถึง 80% ไม่ค่อยมีคนสั่งและสร้างรายได้เพียง 20% เวลาเพียง

มันไม่ง่ายที่เราจะตั้งใจทำงาน ในเมื่อตลอดปี มีวันหยุดเยอะเหลือเกิน เหมือนละครที่พักโฆษณาบ่อย เหมือนนักมวยที่ต่อย ๆ อยู่ สปอนเซอร์ขึ้นเวทีมาแจกทอง กว่าจะรวบรวมอารมณ์ได้...หมดปีพอดี เราใช้เวลาฉลองปีใหม่กันนานมาก ตั้งแต่ปีใหม่ฝรั่ง ปีใหม่จีน มาจนปีใหม่ไทย กว่าจะฉลองเสร็จ เกือบหมดเดือนเมษา สรุปแล้วใช้ 1 ปีไปถึง 5 เดือน (ธันวา มกรา กุมภา มีนา เมษา) ยังไม่นับวันหยุดที่ตรงเสาร์อาทิตย์ ก็ต้องมีชดเชยวันหยุดให้ด้วย (แต่ไม่เคยชดเชยวันทำงาน) สักพักพอเข้าหน้าฝน เราบ่นว่าเดินทางลำบาก ฝนตก

ผมยินดีจ้างคุณเดือนละหนึ่งแสนบาท ถ้าคุณพิสูจน์ให้ผมเห็นว่า คุณสามารถสร้างรายได้ให้ผม เดือนละสองแสนหรือมากกว่า ฟังเหมือนตลกร้าย แต่นี่คือเรื่องจริง เราจะเอาเงินเดือนเท่าไหร่ก็ได้ ถ้าหาเงินให้บริษัทได้มากกว่าเงินเดือน เพราะเจ้าของบริษัทเขา "ทำธุรกิจ" เมื่อเป็นธุรกิจก็ต้องมีกำไร และต้องคิดว่าเงินที่จ่ายให้พนักงาน คุ้มค่าแค่ไหนที่จะสร้างรายได้กลับมา? แน่นอนว่าจะมีคนโอดครวญว่า นายจ้างเอาเปรียบ ใช้งานเยี่ยงทาส ฉันได้เงินเดือนไม่คุ้มเลย ประเด็นก็คือ ถ้าไม่คุ้ม งั้นก็น่าจะลาออกนะครั

ตั้งแต่เข้าใจว่ามนุษย์เราทำอะไรก็ได้ ขอแค่ "ติดตั้ง" ทักษะที่จำเป็นเท่านั้น ผมก็สนุกกับการพัฒนาตัวเอง เราทุกคนอยากมีชีวิตที่ดีขึ้น ชีวิตคือการเคลื่อนจากจุด A ไปยังจุด B เราพยายามไปสู่จุด ๆ นึงเสมอ ปัญหาก็คือ คนส่วนใหญ่คิดว่าเป็นเรื่องโชคชะตา ที่ทำให้คนคนนึงไปถึงจุดหมายได้ หรือไม่ก็คิดว่าเป็นพรสวรรค์ เก่งตั้งแต่เกิด คนส่วนใหญ่ก็เลยหยุดอยู่กับที่ ยืนอยู่ตรงจุด A เพราะสิ้นหวังตั้งแต่ยังไม่เริ่ม ...คนอย่างเราคงไม่มีวันไปถึงจุด B แต่ผมบอกได้เลยครับว่า "ไม่จริง" ถ้าคอมพิวเตอร์ต้องล

โลกนี้เป็นเรื่องของ Demand กับ Supply ถ้าขายของที่มีความต้องการซื้อเยอะ แต่มีคนขายน้อย ของก็มีน้อย ของสิ่งนั้นก็จะมีค่ามาก มีแต่คนแย่งกัน ถ้าขายของที่มีความต้องการซื้อน้อย แถมยังมีขายไปทั่ว ของเต็มตลาด ของสิ่งนั้นก็ด้อยราคา มีแต่คนเฉย ๆ อันที่จริง เราทุกคนก็ล้วน "ขายตัวเอง" ขายความรู้ ขายความสามารถ ฯลฯ เพราะฉะนั้นก็น่าฉุกคิดว่า "แล้วตัวเราเองคือสินค้าแบบไหน?" "หาได้ยาก มีแต่คนต้องการ" หรือ "หาได้ง่าย มีขายไปทั่ว" แบบไหนที่เราเป็น? คำว่า "ความมั่นคง" เป็นคำตกยุคไปแล้ว บริษัทที

เมื่องานของเรา คือการพักผ่อนอย่างหนึ่ง เมื่อการพักผ่อนของเรา คืองานอย่างหนึ่ง เมื่องานกับการพักผ่อน หลอมเป็นเรื่องเดียวกัน เมื่อเราสนุกในการทำงาน เมื่อการพักผ่อน จุดประกายความคิดได้ เมื่อนั้นจะแยกไม่ออกว่า ตกลงเรากำลังทำงานหรือพักผ่อนกันแน่? ...ข้อความข้างบนคือสิ่งที่ผมใช้กับตัวเอง ไม่ใช่ทุกช่วงชีวิตหรอกครับที่ทำได้แบบนั้น แต่ก็ชอบให้งานกับการพักผ่อนคือเรื่องเดียวกัน ทุกวันนี้การเขียนบทความคืองานของผม การอ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลงคือการพักผ่อน ซึ่งย้อนกลับมาใช้ในงานที่ทำได้อี

อยากรวยเหมือนคนอื่นนั้นไม่ผิด แต่อยากรวยด้วย "วิธีการ" เหมือนคนอื่น ...ผมว่าอันตรายมาก เพราะเราอาจหลงไปในสนามที่ไม่ถนัด กว่าจะรู้ตัว ก็เพลี่ยงพล้ำไปเยอะจนเกินถอนตัว เราไม่รู้หรอกว่าผู้ชนะผ่านอะไรมาบ้าง กว่าเขาจะมาถึงจุดนี้ เขาอาจไม่ได้เล่าให้เราฟัง หรืออาจเล่าให้ฟัง แต่เราก็ไม่อยากฟัง เพราะความโลภมันปิดหู บังตา ผมเชื่อว่าแต่ละคนมีสนามที่ถนัดไม่เหมือนกัน ไม่ใช่ทุกคนที่จะรวยจากการเล่นหุ้น ไม่ใช่ทุกคนที่จะรวยจากอสังหาริมทรัพย์ ไม่ใช่ทุกคนที่จะรวยจากขายของออนไลน์ ทุกอาชีพนั้นดีหม

หากวันหนึ่ง อยากทำงานอิสระ เราต้องคิดและทำแบบคนทำงานไม่ประจำ ตั้งแต่วันที่ยังทำงานประจำอยู่ หมายถึงควบคุมตัวเองให้ได้ เป็นนายตัวเอง ไม่ต้องให้ตามงาน ทำงานดี มีคุณภาพ ถ้าทำได้แบบนี้ ทำไปเรื่อย ๆ วันข้างหน้า เมื่ออยากออกมาทำงานอิสระ คุณสมบัติของเราก็พร้อมแล้ว หากวันหนึ่ง อยากมีธุรกิจส่วนตัว เราต้องคิดและทำแบบเจ้าของธุรกิจ ตั้งแต่วันที่ยังเป็นลูกน้องอยู่ หมายถึงมีความรู้สึกเป็นเจ้าของ ทำงานเกินเงินเดือน เรียนรู้อยู่เสมอ ถ้าทำได้แบบนี้ ทำไปเรื่อย ๆ วันข้างหน้า เมื่ออยากเปิดธุรกิจ

เมื่อเริ่มทำงานใหม่ ๆ ผมต้องส่งผลงานให้คนอื่นพิจารณา เมื่อทำงานไประยะหนึ่ง ผมต้องพิจารณาผลงานที่คนอื่นส่งมา นั่นทำให้ผมเข้าใจทั้งสองมุมนี้ ทั้งคนส่งงาน และคนพิจารณางาน และทำให้ผมรู้ "เทคนิค" ที่จะทำให้คนสนใจเรา แม้จะไม่ใช่เป็นเทคนิคอย่างเป็นทางการ แต่อย่างน้อย ๆ ในชีวิตการทำงานที่ผ่านมา ผมก็ใช้เทคนิคนี้ส่งจดหมายไปที่แกรมมี่ และได้งานเป็นนักแต่งเพลงในเวลาต่อมา หรือจะเป็นการเปลี่ยนงานที่ได้เงินเดือนเพิ่ม 2 เท่า ผมก็ใช้เทคนิคนี้ทำให้บริษัทสนใจเรียกไปสัมภาษณ์ หรือกลับกัน เมื่อต้อ

อย่าเลือกทำงานกับบริษัทที่เพียงแค่ให้เงินเดือนดี แต่จงเลือกบริษัทที่เปิดโอกาสให้เราเรียนรู้ ที่สำคัญ ต้องมีปรัชญาสอดคล้องกับความเชื่อของเรา เพราะเราจะทำงานด้วยความสนุก และทุ่มเทราวกับเป็นบริษัทของตัวเอง เท่านี้เราก็จะแตกต่างจากคนอีก 90% คนที่ทนทำงานที่ไม่รัก อยู่ในบริษัทที่ไม่ชอบ เพื่อให้ได้เงินเดือนที่ไม่พอใช้ เลือกบริษัทให้ดี เพราะมันมีผลกับชีวิตของเรา บริษัทนั้นเข้มข้นในการคัดเลือกพนักงาน คำถามก็คือ "แล้วเราล่ะ เข้มข้นในการหาบริษัทแค่ไหน?" หลายคนไม่รู้ว่าทำไมชีวิตไม่ก้าวหน

หนังสือ The E-Myth Revisited เขียนประโยคเจ็บจี๊ดเกี่ยวกับ "งาน" ไว้ว่า งานคือสิ่งที่สะท้อนว่าเราคือใคร ถ้าเราทำให้ยุ่งเหยิง ก็เพราะเราเป็นคนไร้ระเบียบ ถ้าเราทำงานเสร็จไม่ทันเวลา ก็เพราะเราเป็นคนไม่ตรงต่อเวลา ถ้าเรารู้สึกเบื่องาน ก็เพราะเรารู้สึกเบื่อตัวเองอยู่ในใจ งานจึงไม่ใช่เรื่องอื่นนอกตัวเรา แต่เป็นตัวตนภายในของเรา เราทำงานออกมาอย่างไร ก็สะท้อนให้เห็นว่าเราเป็นคนแบบนั้น ผมว่ามันใช่ยิ่งกว่าใช่ ที่ทำงานนั้นไม่ใช่สถานที่ที่เราแค่มาอยู่ เก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็น แล้วก็กลั

จริงอยู่ที่ว่า "งาน" ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต แต่ก็ต้องยอมรับว่า เราใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตไปกับการทำงาน เพราะฉะนั้นโจทย์ใหญ่ของชีวิต ที่ผมคิดว่าสำคัญมาก ๆ ก็คือ "ทำอย่างไรเราจะมีความสุขในการทำงาน?" มีคนมาปรึกษาเรื่องงานกับผมเยอะมาก ผมพบว่าคนจำนวนมากไม่มีความสุขในการทำงาน ปัญหาไม่ได้อยู่ที่หางานแบบที่ชอบไม่เจอ แต่ปัญหามันอยู่ที่ "เขาไม่รู้ว่าชอบงานอะไร?" ซึ่งเอาเข้าจริง ผมไม่ค่อยเชื่อว่าเราไม่รู้ว่าชอบงานอะไร แต่เราไม่เคยถามตัวเองจริง ๆ จัง ๆ มากกว่า ถ้าอย่างนั้นวันนี้ผมจะชวนทุกท

ผมอยากให้คุณลองตอบคำถามต่อไปนี้ครับ ปัจจุบัน คุณกำลังรู้สึกว่า... 1. ไม่สนุกกับงาน เงินก็น้อย 2. ไม่สนุกกับงาน แต่เงินเยอะ 3. สนุกกับงาน แต่เงินน้อย 4. สนุกกับงาน แถมเงินเยอะด้วย เมื่อตอบเสร็จแล้ว ลองดูสิครับว่ามันแปลว่าอะไร . . . ถ้าคุณตอบข้อ 1 ไม่สนุกกับงาน เงินก็น้อย แสดงว่าความสามารถน้อยเกินไป รายได้ก็เลยไม่ค่อยพอใช้ แบบนี้ต้องรีบพัฒนาตัวเองด่วน เรียนเพิ่ม ทำงานเพิ่ม คบคนเพิ่ม หรือไม่คุณก็อยู่ผิดที่ จึงไม่สนุกกับงาน ต้องหาที่ปล่อยแสงได้เต็มที่กว่านี้ บางคนเปลี่ยนที่ทำงาน

ชีวิตคืออะไรที่มากกว่า การทำงานเพื่อหาเงิน ได้เงินมาเพื่อซื้อข้าวกิน กินข้าวเพื่อที่จะได้มีแรง มีแรงเพื่อที่จะได้ไปทำงาน ทำงานเพื่อที่จะได้เงิน ได้เงินเพื่อที่จะเอามาซื้อข้าวกิน วนเวียนเป็นวงจรอยู่อย่างนั้น สิ่งเดียวที่จะทำลายวงจรซ้ำซากนี้ ก็คือการเห็น "คุณค่า" ของงานที่เราทำ งานนั้นไม่ต้องยิ่งใหญ่ระดับเปลี่ยนโลก ไม่ต้องถึงกับออกไปสำรวจอวกาศ ไม่ต้องเป็นผู้นำระดับชาติ ไม่ต้องเป็นผู้ทรงภูมิเฉลียวฉลาด และอาจไม่ต้องประกาศให้โลกรู้ แต่ขอแค่ให้เรารู้ว่าเราทำงานนี้ไปทำไม? เพื่ออะไร?

ผมเขียนหนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า "งานไม่ประจำ ทำเงินกว่า" ชื่อเหมือนจะชักชวนให้คนลาออกจากงาน แต่ถ้าใครได้อ่านสิ่งที่ผมเขียนเป็นประจำ ก็คงพอรู้ว่า "สาร" ที่ผมพยายาม "สื่อ" มาตลอด ไม่ใช่การต่อต้านงานประจำ แต่แค่อยากจะบอกว่า "เราต้องทำในสิ่งที่รัก" และ “เราต้องรักในสิ่งที่ทำ" และมันไม่ใช่ทางเลือก แต่เป็นทางเดียวในชีวิตเท่านั้น นั่นคือปรัชญาชีวิตที่ผมยึดถือมาตลอด เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึง รปภ. หน้าหมู่บ้านของผม จริง ๆ ผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าเขาถึงขั้นหลงใหลในหน้าที่เฝ้าหมู่บ้านหรือเปล่